donderdag 31 december 2009

Ontvrienden

2009 zou het jaar van defriending worden, van het uitdunnen van overtollige "vrienden" op LinkedIn, Facebook, Hyves, MySpace, Twitter enzovoorts. Het is niet gebeurd. Toch is het een signaal: het allemaal zo eenzijdig positief dat het verdacht wordt, op die sociale netwerksites.

Hoog tijd dus, voor nuancering: je wilt weten of X betrouwbaar is, en of Y, die altijd zo hyperpositief overkomt, eigenlijk wel van wanten weet en niet alleen maar een gebakkenluchtfietser is. Nu is het geheel geaccepteerd om een leverancier te beoordelen, of een film of een boek, dus waarom niet met personen?

Een groot manco van LinkedIn e.d. vind ik dat de mogelijkheid van jurering ontbreekt. Voor ongunstige feiten is geen plaats. Maar collega's zijn als familie: je hebt ze niet voor het uitkiezen. En al kun je met vrijwel je gehele familie goed opschieten, iedereen weet wel ergens een mafiose achterneef of een tante met het karakter van een ongestelde vogelspin. Blijf daar uit de buurt, zou je willen roepen. Maar dat kan niet. Je kunt mensen niet aan de schandpaal nagelen, ook niet als ze dat verdienen. Gij zult de eer aan uzelve houden.

Kwaadspreken over iemand en tegelijk de eer aan jezelf houden is een grote kunst. Wie die denkt te beheersen moet stevig in de schoenen staan, want modder, eenmaal gesmeten, is een boemerang: het komt altijd terug.

W.F. Hermans is de meest kundige moddersmijter die ons land heeft voortgebracht, Gerrit Komrij een eervolle tweede. Maar Hugo Brandt-Corstius, die lange tijd in dat rijtje thuis leek te horen en daar zelfs geldprijzen mee won, is uiteindelijk toch akelig door de mand gevallen. Het duurde 30 jaar voordat de reuring rond de affaire Buikhuisen was weggeëbt. Nu we er eindelijk rustig naar kunnen kijken, lijkt B-C bezeten van ijlkoorts te hebben gehandeld. Hij verzon leugens die hij vervolgens Buikhuisen in de schoenen schoof en liet er een serie scheldkanonnades op volgen. Dat zweepte een meute op die Buikhuisen het werken uiteindelijk zo onmogelijk maakte dat hij het land verliet. B-C heeft altijd voet bij stuk gehouden [1, 2].

Inmiddels is Buikhuisen gerehabiliteerd en zo heeft Brandt-Corstius bewezen het lezen niet waard te zijn. Het zal hem aan zijn reet roesten, maar dommer kan een schrijver volgens mij niet zijn.

Moddersmijters opereren vaak anoniem of onder schuilnaam, zie de ontelbare naam- en stijlloze reaguurders op internet - of de 60(!) pseudoniemen van B-C, trouwens. De reden voor dit onderduikgedrag is dat je minder risico loopt om geraakt te worden door je eigen boemerangende modder. Je ontwijkt de verantwoordelijkheid voor je doen en laten. Het is laf.

Ontvrienden kan niet anoniem. Vandaar, misschien, dat het nooit een rage is geworden. Maar ik denk dat het dieper zit. Homo Sapiens is een jager/verzamelaar die wil houden wat hij heeft. Dus ook contacten. Wie contacten radicaal afkapt is abnormaal.

Mijn neef N wil al 40 jaar helemaal niemand van de familie meer zien of spreken. Dat gaf 40 jaar lang veel woede, frustratie en onbegrip. Hij verscheen niet op de begrafenis van zijn zus. Toen een andere zus daarna bij hem langsging, kwam zij niet verder dan onderaan de trap achter de voordeur. Hij bleef boven staan. Vanuit het donker hoorde zij hem zeggen dat zijn vrouw het niet verdragen kon als hij contact had met zijn familie. Maar toch hield hij van haar, liet hij doorschemeren. En of mijn nicht nu maar weer weg wilde gaan. Hij wilde geen gedonder.

Niet bij machte om zijn vrouw tot rede te brengen houdt hij zijn familie voor melaats. Hij is overigens arts, niet asociaal of dom of zo.

Ontvrienden noch defamiliëren zal ooit een trend worden. Zo zit de mens niet in elkaar.

Loket Diversen wenst u Gelukkig Nieuwjaar.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten