zaterdag 22 maart 2008

Narcostaatkundig Gereformeerd

Wereldpolitieagent USA heeft filialen geopend in Den Haag en Helmond, van waaruit haar agenten onze bestanden kunnen doorspitten op zoek naar belastend materiaal in de war on drugs. Dat veroorzaakt – terecht - hier en daar de nodige opwinding.

Amerika is als sinds 1945 overal om ons heen, maar het politioneel kolonialisme was nog nooit zo penetrant, en ongehoord is ook de ijver van onze regering om de Amerikanen van dienst te zijn. Is dat de afgesproken prijs die J.P. moest betalen voor het baantje van Jaap de H.S., dat hij het volk moet laten bespioneren door George en zijn bende legale topcriminelen?

Pers en vooral bloggers zijn bezig om boven water te krijgen wat die drugsunits in Helmond en Den Haag precies allemaal doorspitten. Wat en hoe groot het eigenlijke drugsprobleem in feite is, dus wat de Amerikaanse bevolking jaarlijks naar binnen werkt aan cocaïne, XTC en heroïne en hoe zich dat verhoudt tot de drugsconsumptie over de gehele wereld, we kunnen het binnenkort verwachten op een overzichtelijk wereldkaartje met staafdiagrammetjes in de NRC. Waar dan ook bijstaat wat de Afghaanse papaverteelt mondiaal precies voorstelt, en wat de aanwezigheid van Onze Jongens aldaar ermee te maken heeft. De papaveroogst begint in elk geval weer, lees ik vandaag. En de Afghaanse drugsmafia wordt gesteund door de Taliban. Gezien de aantrekkelijke marges in de heroïnehandel zal de Taliban dat niet geheel belangeloos doen. Maar dit terzijde.

Hoe zat het ook alweer met ons dierbare gedoogbeleid? Het idee was: sta softdrugs toe, geef de detailhandel zelf de verantwoording om harddrugs verre van de toonbank te houden, maar controleer die verantwoording streng. Dan kunnen de kids en de oudere jongeren hun blowtje roken maar houd je ze buiten het criminele circuit. Dat was het idee. En dat idee heeft vorm gekregen onder verantwoording van, jawel, toenmalig CDA-minister van justitie, Dries van Agt.

Watskeburt? XTC werd een fenomenaal succesvol exportproduct. Trots op Nederland zijn we, met ’s werelds grootste doorvoerhaven in Rotterdam en Schiphol de Gateway to Europe, waar bolletjesslikkers afgaan op een plee met speciale afvoer (ballroom, heet die plee). Nederland Transportland, drug traffic hub van mondiale importantie!
Terwijl de koffieshops de overlast aan de voordeur binnen de perken hielden kon oom agent even een dutje gaan doen. En toen is er langs de achterdeur een infrastructuur ontstaan waar miljarden in omgaan. Het is een verleidelijke conclusie, en een sexy one-liner. Maar is het waar?

Het gedoogbeleid staat in elk geval wel op de tocht. Het huidige CDA wil geen koffieshops bij scholen. Maar alleen de allerstoerste, allerdomste jongens van de klas blowen in de pauze - als ze tenminste niet spijbelen. Dat blijft een kleine maar wel opvallende minderheid, waar thuis aan tafel over gepraat wordt. Het CDA buit dat uit. Dominees als zij zijn, doen ze wat dominees behoren te doen: zij stellen gerust. Het CDA wil koffieshops bij scholen weg omdat ze daarmee de massa bange brave burgers onder haar vleugels veegt. Het is stroop om de mond van kiezers, en niet meer. Laat u niet bedotten.

Die Amerikanen zitten hier niet in onze bestanden te wroeten omdat Roderick en Jason knetterstoned bij wiskunde verschenen. Maar waarom dan wel? Waarom wel een war on drugs, maar geen war on alcohol? Waarom wel een war on terrorism, maar geen war on guns, waarom geen path to peace of een fight for education? Het korte antwoord is zoals gewoonlijk: het gaat alleen maar om geld. Maar dat is niet de hele waarheid.

Wordt vervolgd.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten