zaterdag 12 december 2009

Landbouwsubsidie stimuleert Q-koorts

De Nederlandse intensieve veehouderij is een steeds terugkerende ziekteverwekker, die bovendien nog eens wordt aangewakkerd met overheidssubsidies.

Varkenspest in 1999, mond- en klauwzeer in 2001, hormooncrisis in 2002, en nu dan Q-koorts. De werkelijke oorzaak van het probleem is dat de Nederlandse veeboer zoveel dieren zo dicht op elkaar zet. Er hoeft dan maar één dier iets onder de leden te krijgen en zo'n ziekte verspreidt zich razendsnel door de stal.

De overheid stimuleert dat. U boert? U haalt gemakkelijker subsidie binnen naarmate "uw innovatieproject (..) meer economisch of technisch perspectief heeft op toepassing op praktijkschaal, en een groter uitstralingseffect kan hebben voor toepassing door andere ondernemingen." Aldus Overheidsloket. (1)

Sinds de varkenscrisis in 2000 is het aantal varkenshouderijen gehalveerd bij slechts 10% minder varkens in totaal. In diezelfde periode is het aantal melkgeiten meer dan verdubbeld. Met andere woorden: de ene helft van de varkensboeren is twee keer zoveel dieren gaan houden en de andere helft is geitenboer geworden (2). Dat noem je innoveren want dan betaalt de overheid er graag aan mee.

Nederland is te vol en daarmee bedoel ik niet dat er geen buitenlanders meer bij kunnen. Nederland is te klein in verhouding tot de bergen vlees die we eten en exporteren. Alles en iedereen moet daarvoor wijken. Er is te weinig oppervlak voor stallen, dus dan wordt het hoogbouw. Varkensflats. Het RIVM adviseert dat megastallen slecht zijn voor de volksgezondheid, maar ze komen er toch (3, 4).

Het volk wil kaas en vlees. Dat dat vlees is opgepompt met hormonen en dat dieren onziek worden gehouden met antibiotica (wat dan weer resistente ziektekiemen kweekt), ach, daar proef je toch niks van? En die paar duizend mensen die doodziek zijn geworden van de Q-koorts, die zijn voor de kerst weer beter en in het voorjaar in de rest van het land alweer grotendeels vergeten.

De werkelijke oplossing is dat de dieren meer ruimte moeten krijgen. Maar, zeggen de boeren, dat is onrendabel. Dan kunnen we niet meer concurreren met het buitenland, en die krijgen nog veel meer subsidie.

Binnenkort worden er zo'n 20.000 geiten geruimd. Is dat dan wel rendabel? Ik denk het niet, maar de boeren klagen niet, want de dooie beesten worden vergoed. Met belastinggeld. We zagen in Zembla de grootste geitenboer van Nederland. Hoe kon hij dat bedrijf in een paar jaar tijd uit de grond stampen? Dat moet een combinatie zijn van geleend geld, subsidie en misschien de opbrengst van de vergoeding voor geruimde varkens een paar jaar terug. Is dat financieel gezond? Ik weet het niet.

De agrarische sector moet maar eens grondig worden doorgelicht. Door wie? Op de regering hoeven we niet te rekenen, die is bang voor boerenprotest. Optochten trekkers op de snelwegen, weet u nog? Als dat nu zou gebeuren is heel Nederland binnen een uur één groot verkeersinfarct van woedende burgers in hun heilige koeien. Je ruikt al haast hoe J-P het ervan in zijn broek doet.

De Partij voor de Dieren dan? Marianne Thieme verwijt de regering "dood door schuld" nu er mensen aan Q-koorts zijn overleden. Goedbedoeld, maar ze staat te blaffen bij de verkeerde boom. Drama opzwepen lost het probleem niet op.

Paul McCartney roept op tot een vleesloze maandag. Het is een begin.

Een van de weinige organisaties die het begrepen heeft is Wakker Dier. Zij wint veldslagen, maar het einde van de strijd is nog lang niet in zicht.

De kern van het probleem is dat economisch boerenbelang telkens weer zwaarder blijkt te wegen dan volksgezondheid en veel zwaarder dan dierenwelzijn. De enige manier om daar een vinger achter te krijgen, is door de geldstromen in die sector in kaart te brengen.

Onderzoeksjournalisten, aan de slag!

1 opmerking:

  1. Zolang de landbouwministers gerecruteerd worden onder boerendochters- en zonen van het Christen Democratisch Appèl zal er nooit iets veranderen in dit land. Dit weekend pleitte een hoogleraar, wiens naam mij even ontschoten is, in Trouw voor grotere steun voor de bio-boer, overigens in het kader van natuurbeheer. Heel goed. Ik zeg: Nederland vol met bioboeren met een kleinschalige, natuur-, mens- en diervriendelijke aanpak. 'Gewone' boeren kunnen kiezen: of omschakelen, of fijn wat anders gaan doen. Het idee van Nederland als agrarisch land is achterhaald. Al die gesubsidieerde melk en Wasserbombetomaten, en dan nog niet rond kunnen komen. Verplaats die hele handel naar andere streken in de wereld en laten wij ons richten op waar we goed in zijn: dienstverlening.

    BeantwoordenVerwijderen